الکترو پولیش چیست

لکتروپولیش فرایندی است که در آن سطح فولاد، فولاد زنگ‌نزن، آلیاژهای مس و آلومینیم را در حمامی الکترولیتی، صاف، صیقلی، تمیز و پلیسه گیری می‌کند . این فرایند، به طور انتخابی، زبری‌های فلز را می‌زداید و سطح فلز را برّاق‌تر می‌سازد .


قطعهٔ فلزی در محلول الکتروپولیش فرو می‌رود و به جریان مستقیم وصل می‌شود . قطعهٔ فلزی به عنوان آند بوده و فلزی دیگر به عنوان کاتد عمل می‌کند . جریان مسقیم همراه با حرکت خود از آند - که قطبی شده‌است - به سمت کاتد،یونها را نیز با خود به کاتد منتقل کرده و فلز را با سرعتی کنترل شده صیقل می‌دهد . مقدار فلز برداشتی به نوع الکترولیت، دما، چگالی جریان و نوع آلیاژ تحت‌الکتروپولیش بستگی دارد . در روش ها و دستگاه های جدید با استفاده از نوع و ماهیت خاصی از فرکانس و پالس می توان میزان انرژِی الکتریکی و زمان اجرای کار و نتیجه فرایند نهائی الکتروپولیش را به سطح و جایگاه فوق العاده مطلوبی ارتقائ داد در بسیاری از منابع برای این فرایند از الکترولیتهای اسیدی مانند سولفوریک و فسفریک و یا ترکیبی از دیگر اسیدهای کلریدریک و یا کرمیک و... نام آورده شده است الکترولیت و نوع آن، دما و میزان جریان الکتریکی از مهمترین گزینه ها می باشد که باعث عملکرد صحیح و نتیجه نهائی مطلوب میگردد ،میزان ضریب کوالانسی اتم ها و مولوکولهای اسید و دمای کارکرد،در نتیجه نهائی بسیار تاثیر گذار می باشد در هنگام این فرایند با توجه به استفاده از الکترولیتهای غیر اصولی و یا الکترولیتهای آبکاری که در میان افراد فاقد آگاهی و یا کسانی که به روش آبکاری مشغول به این امر میباشند رواج دارد که باعث صدمات شدید به قطعه کار و محیط زیست و نیز بدن انسان میگردد(بخارات اسیدی و یونهای فلزی آزاد شده) لازم بذکر است که در ایران شرکتهای معدودی دارای تجهیزات و ماشین آلات این فرایند می باشند و در اکثر مواقف افراد آبکار با دید و دانش و رویکرد معکوس نسبت به امر الکترو پولیش اقدام می نمایند که باعث صدمات و لطمات جبران ناپذیری به فلز پایه و شبکه کریستالی آن و... میگردد


دلایل استفادهویرایش


اکثر سیستم‌های مکانیکی پرداخت‌کاری، برای دست یابی به سطحی صاف و برّاق، سطح بلورین فلز را لکه‌دار، خمیده و دچار خستگی می‌کنند و حتی گاهی باعث شکست آن می‌شوند . الکتروپولیشینگ، فرایند باربرداری از روی سطح را با ایجاد الگویی یک‌سویه که کاملاً خالی از هرگونه خستگی و انسداد است، انجام می‌دهد . در این روش، سطح، از دید میکروسکوپی صاف و در اغلب اوقات صیقلی است . علاوه بر این، در بسیاری از آلیاژهای فلزی و غیرفلزی، مقاومت در برابر خوردگی و غیرفعال‌سازی فلز نیز افزایش می‌یابد . این فرایند قطعهٔ فلزی را چه از جهت میکروسکوپی و چه از جهت ماکروسکوپی پرداخت می‌کند . پرداخت میکروسکوپی سبب درخشندگی و پرداخت ماکروسکوپی سبب صافی قطعه می‌شود . پلیسه گیری به سبب آن که چگالی جریان در برآمدگی‌ها بیشتر است و اکسیژن از حفره‌ها محافظت می‌کند، زودتر انجام می‌شود .


چون قطعه درمعرض اکسیژن است، هیچگونه تردی هیدروژنی در قطعه رخ نمی‌دهد . در واقع الکتروپولیش، نوعی گرم و سرد کردن بدون خستگی است، که سطح قطعه را هیدروژن‌زدایی می‌کند.


مزیت دیگر آن است که باکتری نمی‌تواند روی سطحی خالی از هیدروژن به خوبی تکثیر شود . این امر الکتروپولیش را گزینه‌ای مناسب برای استفاده در پزشکی، داروسازی، نیمه هادی‌ها و صنایع غذایی می‌کند . ترکیبی از دو ویژگی عدم وجود خطوط جهت‌دار به سبب پرداخت مکانیکی و سطحی عاری از هیدروژن، به ایجاد سطحی کاملاً بهداشتی می‌انجامد که در آن هیچگونه باکتری یا آلودگی نمی‌تواند تکثیر یا انباشته شود .